Beschrijving: Appuyé au mur: Regie: Jacques Meilleurat. Met Basile Meilleurat, Rozet. De doorgewinterde filmmaker Jacques Meilleurat is altijd discreet geweest en maakte films in een bescheiden tempo en met een klein budget. Zijn nieuwste opus brengt deze financiële noodzaak in scène - in het veronderstelde begin is er een oud fictief contract getekend met een uitgever om het verhaal te vertellen van een leven getekend door seksueel misbruik. Dit dagboek wordt gedicteerd in een ouderwetse cassetterecorder. Dat is wat de film uitbeeldt. « Bernard », de naam van de hoofdpersoon, wordt gespeeld door de regisseur. Hij vertelt het verhaal, zijn verhaal en neemt poses aan. Zittend, liggend, opstaand, 'leunend tegen een muur', maar ook dansend alsof hij bezeten is. Daarnaast vlecht hij een handvol filmfragmenten in, zo lang geleden gemaakt, die hier zo cruciaal zijn en die vissenpersonages oproepen die extreem gestoord zijn en die hier ook cruciaal zijn. Korte, luchtige, zelfgemaakte films die in dezelfde geest als Méliès of de surrealisten in elkaar zijn geflanst, films die niet passen bij wat de camera vandaag de dag te bieden heeft. Maar als het geweld van zijn opmerkingen voortdurend van kwaad tot erger gaat, zoals bij de film, gaat het bergafwaarts, doorspekt met verrassingen. Je zou denken dat je in de hel zat en in een achtbaan zat, bijna zonder het frame te bewegen, neemt Meilleurat ons mee op deze eindeloos hobbelige rit. Het is alsof hij non-stop het lamento uitvoert en er een formalist naar voren komt, een formalist die gepassioneerd is over zijn kunst, de mogelijkheden, de verschillen en de volledige en totale vrijheid. Als Meilleurat tegen een muur leunt, is dat natuurlijk om het beter te doen en nog hoger te mikken - verder naar boven en naar de hemel. (Jean-Pierre Rehm)